‘’Geen excuus is een excuus’’

Nou, ja, bijna dan..: Bovenstaande is natuurlijk nogal hard gesteld.
Excuses; Het zijn issues waarmee ik in mijn werk enorm vaak te dealen heb. Gisteren nog: Ik was iemand aan het trainen die ontzettend graag ’n kilo of 10- 15 kwijt wil. Ook wil deze persoon, laten we t over “Babet”hebben (deze naam is om privacyredenen gefingeerd) echt haar conditie verbeteren. Deze doelen heeft Babet niet zomaar bedacht. Het is voor haar echt bittere noodzaak. Ze staat namelijk op de wachtlijst voor een transplantatie. Tot het zover is moet ze 3 keer per week 4 uur lang in het ziekenhuis aan de dialyse. Dat is heftig. Kost haar 4 hele dagen van haar leven, elke week opnieuw. Nu zul je misschien denken: 4 uur is toch lang geen dag? Dat klopt. Maar ze moet er ook op tijd naar toe. Een half uur voor ze “aangesloten wordt”van huis. Erna ook weer naar huis. En dan is het óp voor de rest van de dag. Haar energie. Thuis kan ze nog net wat eten en drinken voor ze alweer moet gaan rusten. Zo moe wordt ze van dialyse.
Dat zal allemaal voorbij zijn als ze die transplantatie krijgt. Dan begint haar “nieuwe leven”want: hoewel ze wel medicijnen zal moeten slikken zal ze wel weer een normaal leven kunnen leiden met elke dag genoeg energie om te werken, sporten. Zo zal ze weer een fitte mama zijn.

Méér dan genoeg reden om super gemotiveerd aan de slag te gaan met trainen, gezond eten en wat er nog meer voor nodig is. Dat zou je denken.En toch blijkt niets minder waar: Babs vindt het heel moeilijk in de benen te komen. Ze komt trainen omdat ze die afspraak nu eenmaal heeft. Als we zo bezig zijn is er ook echt wel de inzet. Op de dagen dat wij geen afspraak hebben, doet ze nog steeds niets. Er ligt een mooi schema voor de dagen dat we niet samen trainen. Echt geen dingen die overdreven vel van haar vragen. Er ligt een voedingsplan: Geen dieet met alleen maar beperkingen maar simpel toe te passen aanpassingen op het voedingspatroon.

Gisteren hadden we een heel serieus gesprek. Want Babet beweegt echt onvoldoende. Ook kan ze het lekkere- en teveel eten echt niet laten. Ze had met zichzelf afgesproken op 1 mei te stoppen met snoepen maar ze had nét een snoepje op. Ze lachte er schaapachtig om. Ze had het gevoel dat de arts haar de laatste tijd negeert. Dat is niet zo: Men kan haar van alles opleggen. Dat gaat nooit werken; EXTRINSIEKE MOTIVATIE, heet dat. Een motivatie door externe personen of omstandigheden opgedrongen. Als dat al werkt, dan is dat maar voor even. Daarna val je toch weer terug in je oude patroon.
Je zult zélf die knop in je hoofd om moeten zetten om het te laten slagen. Als jij voor jezelf dé reden vindt waardoor de wil om dat te doen wat nodig is het korte termijn genot van lekkere, minder gezonde keuzes overheerst: dán pas heb je kans van blijvend slagen. Herken je verleidingen en erken ze. Je brein is altijd op zoek naar een snel prettig gevoel en zal daarin het denken aan bijvoorbeeld je gezondheid op de lange termijn overheersen.
Daarbij kun je ook maar een bepaald aantal goede keuzes per dag maken. Ligt er een chocoladereep onder je neus op tafel dan zul je 9x jezelf zeggen dat je die echt niet op gaat eten. De 10e keer verlies je alsnog de discussie tussen het goede- en het ondeugende stemmetje in jezelf. Achteraf baal je van je eigen zwakte.

Om terug te komen op de titel: “geen excuus is een excuus”: Voor de meeste excuses gaat dit wel op. Ik ga al een behoorlijk aantal jaren me waar het gaat om het trainen en behandelen van mensen. Mensen die bij tegenwindje afzwaaien of bij het eerste obstakel meteen afhaken. Velen geven vlug toe aan: “het lukte me toch niet”.
En het gaat echt niet alleen om mensen die zulke serieuze gezondheidsproblemen te tackelen elk hebben als in het voorbeeld dat ik hierboven beschreef. Het zijn maar weinig mensen gegeven zonder veel excuses recht op hu doel af te gaan.
Dat geldt voor hen die n sixpack willen, gewoon fitter willen zijn, af willen vallen, etc.
Niet voor niets hebben velen al alle diëten geprobeerd en jojoot men erop los.

Ik heb echt álle excuses al meerdere keren voorbij zien komen:

• “last van/ pijn aan, dus beter even rust denk ik
•  “Ik heb heel slecht geslapen”
•  “Ik heb maar een kwartiertje dus het heeft geen zin eraan te beginnen”
• “Ik voel ál mijn spieren nog van de vorige workout”
• “Ik heb écht geen zin”
•  “Het is …te warm, te koud, het regent”
• Enzovoort; verzin er zelf nog maar meer…”

Daar begint het….Of juist niet. Bijna geen enkel excuus is een excuus om je dromen te laten gaan. Geen reden om jouw eigen doelstellingen (wéér) op de lange baan te schuiven. Ook geen reden om je gezondheid in de waagschaal te leggen.

Bijna alle te bedenken excuses zijn gemakkelijk te weerleggen:

• Rust roest; Bij de meeste klachten en kwalen is het echt het best om in beweging te blijven
• Bewegen gééft energie. Als je flink gesport hebt, zul je daarna beter slapen
• In 10-12 minuten doe je een HIIT-training. Met eenzelfde effect als 1-1,5 uur bikkelen in de sportschool. Er staan veel van deze workouts op internet. Je hoeft er de deur niet voor uit.
• Spierpijn is het snelst over als je weer gaat bewegen. Vaker sporten maakt dat je lijf eraan went. Zo krijg je steeds minder- en na een tijdje geen spierpijn meer.
• Zin kun je maken. Samen met een vriend(in) is sporten gezelliger.
• Je kunt binnen of buiten sporten, je op omstandigheden kleden…

Tackel je excuses. Als je meer bewegen en het je eigen maken van een gezonde(re) leefstijl blijft uitstellen haalt de realiteit je in. Je wilt toch geen spijt krijgen van je uitstel- of afstelgedrag doordat je tegen vervelende gezondheidsissues aan gaat lopen? Of straks niet lekker mee kunt doen met je (klein-) kinderen omdat je niet fit genoeg bent?
Je bent zelf verantwoordelijk voor wat je doet of laat. Kom dus gauw in actie. Schakel hulp in als dat je helpt. Als je auto kapot is breng je ‘m direct naar de garage.

Zou je dan niet investeren in je eigen gezondheid?